1500ste koppeling door Maatje op Maat

Achter elk getal schuilt een verhaal "Duizend en één en nog vierhonderd en negenennegentig”, of “duizend en vijfhonderd studenten” die allemaal de mate van hulp aangaven die ze nodig hadden van hun maatje. ‘Een mooie mijlpaal en natuurlijk indrukwekkend’, zo beaamt Nabil Sahhar van Maatje op Maat,  ‘maar het is maar een aantal, een cijfer dat een kwantitatieve weergave wat gemeten is, registreert.’

Het zijn de verhalen achter elke student die het meeste raken, het kunnen aanvaarden van hulp, erkennen dat het soms even niet meer gaat en er ook achter komen dat bijna iedereen iemand in het leven nodig heeft. Dat is wat binnen Maatje op Maat  “de kracht van de kwetsbaarheid “ genoemd wordt. Nabil: ‘vaak wordt over kwetsbare jongeren gesproken maar wij hebben hen nooit ontmoet, wel zijn vele van onze jongeren door omstandigheden; gezondheid, thuissituatie, of privésfeer, in een kwetsbare positie terecht gekomen.

Hulp op maat geboden

We hebben ook die studenten ontmoet die hulp nodig hebben om verder te kunnen komen in hun opleiding’, zo vervolgt Nabil. ‘We hebben ze ontmoet die hun talent verder wilden ontwikkelen. We hebben jongeren geholpen die  wilden doorstromen naar een hoger niveau op het mbo of anderen die de wens hadden om hun opleiding te vervolgen naar het hbo, maar twijfelden of ze dat konden. We hebben die jongeren gezien die moeite hadden met planning en waarvan het leek of hun leven een complete chaos was. En we hebben die jongeren geholpen, die simpelweg hulp nodig hadden bij rekenen en taal of juist alleen een luisterend oor nodig hadden, een advies hier en daar van een wijze volwassene als sparringpartner.

Wat ons inspireert zijn de verhalen en toch vallen we zelf ook in de valkkuil om dit indrukwekkende getal van duizend en één en vierhonderd negenennegentig koppelingen te benoemen’, grinnikt de bedenker van het succesvolle concept Maatje op Maat.

Verhalen inspireren

‘Men zegt dat “meten is weten”, maar wat weten we van die mensen achter de aantallen? Van hun leven, hun uitdagingen, hun strijd om een plek onder de zon in te nemen, een plek in de samenleving? Het zijn de verhalen die het antwoord geven.  De verhalen die ons inspireren om door te gaan’, weet Nabil. ‘Die glimlach die je hebt als dat meisje geroerd is tot tranen en je vertelt hoe dankbaar ze is, dat maakt het verschil. Dat is het verhaal waar je mee thuis komt. Dat jonge vent die twijfelt aan zichzelf, dat andere jochie dat zich eenzaam voelt, waarop  jij dan vervolgens zijn naam kent als je hem treft in de kantine’. 

Hij vervolgt: ‘die verhalen maken we met z’n allen mee. Ze zijn er; duizenden, honderden, zoals de zandkorrels aan zee. Ze gaan ons voorbij, als we de tijd niet nemen om die verhalen op te pakken, er stil bij te staan, erover te reflecteren en ze ergens te registreren.

We maken deze met z’n allen mee; het is zoals het kind dat probeert zand in zijn hand te pakken maar dat glipt ook meteen weer door zijn vingers. Hoe kunnen we die verhalen vasthouden? Dit is wat ons inspireert en tegelijkertijd glippen ze door onze vingers, telkens weer. 

De duizend en één en vierhonderd en negenennegentigste koppeling is zeker indrukwekkend maar ook weer niet. Leve de verhalen, leve de vrijwillige Maatjes, leve de studenten die de hulp aanvaarden’, aldus Nabil.